Τα πλην και τα συν του Θρύλου στο Λονδίνο

Αμυντική τετράδα για Όσκαρ, σούπερ ο Λεντέσμα στα χαφ, πολύ καλός κι ο Τοροσίδης, αλλά από τους υπόλοιπους η ομάδα πήρε πολύ λίγα.
Το 60% των δυνατοτήτων τους αν είχαν δώσει οι τελευταίοι, τούτη την ώρα όλοι στον Ολυμπιακό θα πανηγύριζαν τον βαθμό της ισοπαλίας.
Είναι κρίμα γι΄ αυτόν τον εκπληκτικό Νικοπολίδη, τους εξαιρετικούς Μέλμπεργκ, Αβραάμ Παπαδόπουλο, Ζεβλάκοφ, Ραούλ Μπράβο, Λεντέσμα και Τοροσίδη να μην φύγει η ομάδα με τον πόντο από το "Emirates".
Παρ΄ όλα αυτά η ομάδα (και αυτό είναι το σημαντικό) έφυγε με ψηλά το κεφάλι από το Λονδίνο. Έδειξε ότι μπορεί να τα καταφέρει στα δύσκολα, ότι διαθέτει ψυχή, καρδιά και θα έρθουν και τα καλά αποτελέσματα εκτός έδρας.Επίσης, εξίσου σημαντικό είναι ότι ο Ολυμπιακός διατήρησε το καλό κλίμα στα αποδυτήρια. Η ομάδα βγαίνει πιο ψυχωμένη και ενωμένη μετά από αυτή την εμφάνιση. Μπορεί να λύγισε στο τέλος, αλλά αυτό ήταν (και) προϊόν της κούρασης και της κακής δουλειάς που είχε γίνει με την προηγούμενη κατάσταση στην προετοιμασία. Αυτά όμως θα διορθωθούν στη συνέχεια από τον Ζίκο και το επιτελείο του και οι πρώτες αλλαγές θα φανούν μετά τον αγώνα με τον Λεβαδειακό. Δηλαδή, μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος. Ο Ζίκο γνώρισε την πρώτη του ήττα στον πάγκο του Ολυμπιακού, πρώτη στην Ευρώπη, αλλά η ομάδα είναι σε θέση πρόκρισης και εκεί θα μείνει μέχρι το τέλος.
Στο χέρι του Ολυμπιακού είναι πλέον να προκριθεί. Με δύο καλά αποτελέσματα με την Σταντάρ Λιέγης την 3η και 4η αγωνιστική, οι Ερυθρόλευκοι μπορούν να εξασφαλίσουν την πρόκριση στους 16 της διοργάνωσης, πριν τον Δεκέμβριο.
Η "αχίλλειος πτέρνα" της ομάδας στο πρώτο ημίχρονο ήταν ότι δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα στο χώρο του κέντρου. Να την κυκλοφορήσουν οι μέσοι, να πάρουν ανάσες οι αμυντικοί και το κυριότερο να μην δίνουν την ευκαιρία στους παίκτες της Άρσεναλ να βγάζουν δεύτερες επιθέσεις.
Επίσης, ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα στη δεξιά πλευρά, καθώς ο Ζαϊρί δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα, ούτε να βοηθήσει ανασταλτικά, και πολύ σωστά ο Ζίκο τον αντικατέστησε στο ημίχρονο. Με την είσοδο του Στολτίδη ο Ολυμπιακός έγινε πιο συμπαγές το κέντρο, ο Τοροσίδης έδινε μεγαλύτερες βοήθειες και γενικά η ομάδα ήταν πιο ισορροπημένη. Μέχρι που κατέρευσε ο Ντουντού...