Μήπως μας κοροϊδεύουν;

Καλά ούτε μεταξύ τους δεν μπορούν να συνεννοηθούν; Συμπατριώτες είναι, στην πατρίδα τους βρέθηκαν τις γιορτές των Χριστουγέννων, δεν μίλησαν πριν, κατά ή μετά τη διάρκεια των διακοπών τους (εννέα ημέρες παρακαλώ);
Ο Ζίκο δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα με την ΑΕΚ, ότι ο Ντουντού δεν του είχε πει τίποτα για το φιλικό παιχνίδι που πήγε και έπαιξε στις 22 Δεκεμβρίου, το οποίο διοργάνωσε ο Ροναλντίνιο. Ο «λευκός Πελέ» μάλιστα άφησε εκτεθειμένο τον Ερυθρόλευκο μέσο, λέγοντας πως «εγώ δεν είμαι μπαμπάς κανενός, είμαι επαγγελματίας προπονητής».
Ο Ντουντού, όμως, στη συζήτηση που είχε με τους Γιάννη Χρυσικόπουλο και Δημήτρη Θεοδωρίδη στου Ρέντη, παραδέχθηκε πως είχε πάει να παίξει στο φιλικό ματς, στο οποίο τραυματίστηκε στο πέλμα, επισημαίνοντας πως μετά το ανέφερε στον προπονητή της ομάδας.
Δεν μπορεί να ισχύουν, όμως, και τα δύο. Εδώ, κάποιος λέει ψέμματα. Ποιός είναι αυτός, είναι αρμόδια η διοίκηση να το ψάξει και να το βρει (αν και θεωρούμε πως ήδη ξέρουν στην ΠΑΕ τι συμβαίνει), κι όχι εμείς. Άλλωστε, δεν χρειάζεται και πολύ ψάξιμο το πράγμα. Οι περισσότεροι στου Ρέντη, όπως φυσικά και στη διοίκηση, ξέρουν ποια είναι η πραγματικότητα.
Το σημαντικό όμως είναι άλλο. Με ψέμματα και υπεκφυγές, δεν γίνεται δουλειά. Δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι η ομάδα. Αλλά μην πάμε μακριά. Εδώ, μιλάνε οι παίκτες μεταξύ τους στα αποδυτήρια και ο τεχνικός δεν γνωρίζει τίποτα. Βγαίνει για προπόνηση και δεν βλέπει κανένα. Ψάχνει τους ποδοσφαιριστές. Σε αυτό το σημείο έχουμε φθάσει. Καλά, ούτε οι συμπατριώτες του ποδοσφαιριστές, ούτε κάποιος από τους συνεργάτες του, δεν είναι το τακτ να ενημερώσει το Ζίκο;
Είναι ξεκάθαρο πλέον, πως πρέπει να καθαρίσει άμεσα η κατάσταση στα αποδυτήρια, πριν είναι πολύ αργά. Και αυτοί που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, ισχυρίζονται πως «τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα». Στο χέρι του Σωκράτη Κόκκαλη, όμως, είναι να τα προλάβει και να βάλει πάλι τον Ολυμπιακό σε πορεία τίτλου. Τίποτα δεν έχει χαθεί. Μπορεί η ομάδα να κατακτήσει και τούτο το πρωτάθλημα. Μόλις δύο βαθμοί, επί της ουσίας, μας χωρίζουν από τον πολυμετοχικό.