Ο "ελεύθερος" Μίλος

Στο περσινό Ευρωμπάσκετ στα γήπεδα της Πολωνίας ο Μίλος Τεόντοσιτς έλαμψε κυριολεκτικά και οδήγησε την εθνική Σερβίας μέχρι και τον τελικό της διοργάνωσης. Ερχόμενος πίσω στην Ελλάδα οι φίλοι του Ολυμπιακού είχαν κάθε λόγο να θεωρούν ότι διαθέτουν το "next big thing" στη θέση του πλέι μέικερ σε όλη την Ευρώπη, η αλήθεια όμως, ήταν ότι ο Σέρβος πλέι μέικερ έκανε απλά μερικές καλές εμφανίσεις χωρίς αυτές να αρκούν για να κατακτήσει ο Ολυμπιακός έναν από τους δύο μεγάλους τίτλους (πρωτάθλημα ή Ευρωλίγκα).
Όταν ξεκίνησε φέτος το Μουντομπάσκετ στα γήπεδα της Τουρκίας ο Τεόντοσιτς αν και τραυματίας ήταν ο παίκτης που έκανε και πάλι τη διαφορά για την ομάδα του. Για ποιο λόγο άραγε μεταλλάσσεται ο συγκεκριμένος αθλητής, όταν βρίσκεται στα χέρια του Ντούσαν Ίβκοβιτς;
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης πίστεψε στο ταλέντο του Σέρβου και του έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στην περσινή ομάδα. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς δεν δίνει καν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον συμπατριώτη του, του δίνει απλά έναν ελεύθερο ρόλο. Ο Σέρβος προπονητής έχει κατανοήσει πως η περίπτωση του Τεόντοσιτς δεν είναι ιδιαίτερα εύκολη. Πρόκειται για έναν παίκτη ο οποίος επηρεάζεται σε υπερθετικό βαθμό από το "εγώ" του. Αν δεν είναι καλά ψυχολογικά ο Μίλος, δεν θα είναι καλά ούτε πάνω στο παρκέ.
Υπάρχουν άλλοι παίκτες, όπως π.χ. ο Τσίλντρες που όπως και να ήταν η ψυχολογία του δεν είχε να κάνει επουδενί με το τι μπάσκετ θα παίξει. Ο Ντούντα λοιπόν από πέρυσι, έδωσε στον Τεόντοσιτς τα κλειδιά της εθνικής Σερβίας. Τον έπεισε ότι πιστεύει στις ικανότητές του και ο μικρός παίζει πάντα με αυτόν τον προπονητή 40% περισσότερο από όσα έχει δείξει όλα τα χρόνια της παρουσίας του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Τεόντοσιτς δεν είναι ο παίκτης που θα δημιουργήσει μέσα από ένα συγκεκριμένο play το οποίο πρέπει να ακολουθήσει στη λεπτομέρεια. Είναι ένα πλέι μέικερ που θα δημιουργήσει και θα κάνει τους μπασκετικούς να μένουν με ανοικτό το στόμα μόνο αν ξέρει πως σε ένα αψυχολόγητο σουτ από τα εννιά μέτρα δεν θα του πει κανείς τίποτε. Αν πειστεί γι' αυτό είναι πάντα καλύτερος και φυσικά παίζει με περισσότερο πάθος. Ο Ίβκοβιτς φέτος τον προορίζει στον Ολυμπιακό για έναν τέτοιο ρόλο. Από αυτόν ζητάει να είναι πειθαρχημένος μόνο στην άμυνα, στην επίθεση του δίνει όση ελευθερία πρέπει προκειμένου να μην φυλακίσει το ταλέντο του. Αυτό είναι και το μυστικό στη σχέση των δύο ανδρών, προπονητή και παίκτη: "Σε πιστεύω παίξε για την ομάδα και για πάρτη μου"...