Όλοι οι καλοί χωρούν!

Είδατε που όλοι οι καλοί τελικά χωράνε; Στην ίδια ομάδα, στην ίδια ενδεκάδα, στο ίδιο διάστημα, ο Ολυμπιακός μπορεί να παίζει ταυτόχρονα με όλα του τα αστέρια από τη μέση και μπροστά ή τέλος πάντων με όλα του τα βαριά "χαρτιά". Ο Ερνέστο Βαλβέρδε κατά κάποιον τρόπο ρίσκαρε και τελικά δικαιώθηκε! Έριξε στην μάχη ενός τελείως περίεργου αγώνα, όπως ήταν αυτός με τον Εργοτέλη στο Ηράκλειο και τον Μιραλάς και τον Πάντελιτς και τον Ρόμενταλ και τον Ριέρα. Κι όλοι αυτοί δημιούργησαν την επιθυμητή υπερφόρτωση στην επίθεση με αποτέλεσμα σε 45 λεπτά οι "ερυθρόλευκοι" να καταφέρουν να πετύχουν δύο γκολ, να πάρουν τελικά μια εύκολη νίκη 2-0 και σε κάθε περίπτωση να παρουσιάσουν ένα εξαιρετικά επιθετικό πρόσωπο στο οποίο ουδείς θα μπορούσε να εμφανίσει σοβαρή αντίδραση όσο αμυντικά κι αν έπαιζε. Ο Εργοτέλης προσπάθησε.
Πάλεψε να παίξει δίχως επιθετικές βλέψεις και με τους έντεκα παίκτες πίσω από το κέντρο και μόνιμα πίσω από την μπάλα. Ωστόσο, ο Ολυμπιακός είχε τόσες επιθετικές επιλογές, είχε τόσο δημιουργικούς παίκτες -και τον Πάντελιτς μπροστά- που θα ήταν από δύσκολο μέχρι απίθανο να μην σημειώσει έστω ένα γκολ!
Όλα πήγαν καλά στην Κρήτη σε ένα ματς πολύ δύσκολο λόγω της στενότητας του χρόνου. Τα είχαμε πει εδώ στο gavros.gr και πριν από τον αγώνα. Όταν ένα παιχνίδι έχει διάρκεια μισή από το κανονικό χρειάζεται διπλάσια διάθεση, διπλάσια επιθετικότητα και προσοχή προκειμένου να έλθει η νίκη. Ο Ολυμπιακός λοιπόν δικαιώθηκε για τις επιλογές του και ως εκ τούτου ο Βαλβέρδε πιστώνεται το αποτέλεσμα.
Με τόσες επιθετικές επιλογές, η ομάδα κάπως, κάποια στιγμή θα έβαζε γκολ. Και πέτυχε δύο "καθαρίζοντας" την υπόθεση νίκη. Κι όσοι έχουν την αίσθηση ότι ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε με στόχο να μην παίξει θεαματικά, ακόμη και δίκιο να έχουν, τελικά δικαιώνουν τις επιλογές του Ισπανού προπονητή. Διότι σε ένα 45λεπτο ματς και μάλιστα εκτός έδρας, εκείνο που μετρά πρώτα και πάνω απ' όλα είναι η νίκη! Τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία ή τέλος πάντων έχουν μικρή σημασία...