Τα ελαφρυντικά για τα σκαμπανεβάσματα

Αρκετή κουβέντα γίνεται και δικαίως για την διάρκεια του Ολυμπιακού στα παιχνίδια. Η αλήθεια είναι ότι οι ερυθρόλευκοι σχεδόν σε όλα τα πρώτα ημίχρονα παρουσιάζονται πολύ φρέσκοι και παίζουν εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, όπως επίσης αλήθεια είναι ότι στα περισσότερα δεύτερα ημίχρονα οι ερυθρόλευκοι πέφτουν σε απόδοση και δίνουν… δικαιώματα στον αντίπαλο.
Η μία εξήγηση που δίνεται και σίγουρα έχει βάση είναι ότι η ομάδα είναι νέα, βρίσκεται σε διαδικασία χτισίματος και είναι λογικό να μην έχει την απαιτούμενη ισορροπία στην απόδοσή της. Σε αυτό παίζει ρόλο και η πολύ μεγάλη πίεση που ασκεί ο Ολυμπιακός στους αντιπάλους του από το πρώτο σφύριγμα. Στην εξέλιξη του ματς αυτό φυσιολογικά φθίνει…
Η άλλη εξήγηση έχει να κάνει με τα πολλά ματς που έχουν στην… πλάτη παίκτες κλειδιά στην ανάπτυξη του παιχνιδιού ΅φωτογραφίζοντας΅ τους Φουστέρ και Ιμπαγάσα. Και για τους δύο τα πράγματα είναι απλά. Ο Ισπανός είναι παίκτης ομάδας και τα δίνει όλα καλύπτοντας όλους τους χώρους και πολλές φορές τους άλλους επιθετικογενείς συμπαίκτες του που ξεχνιούνται.
Ο Αργεντινός παρά την ηλικία του είναι μακράν ο πιο ποιοτικός παίκτης του πρωταθλήματος, αλλά είναι αδύνατο να τρέχει το ίδιο 90 λεπτά. Όσοι παρακολουθήσατε με λεπτομέρεια το ματς της Νέας Σμύρνης, ίσως θα διαπιστώσατε ότι κι ενώ το παιχνίδι όδευε προς το τέλος έτρεχε πρώτος να γυρίσει να μαρκάρει και να κόψει τον αιφνιδιασμό του Πανιωνίου. Είναι λογικό να σκάει…
Όλα αυτά δεν είναι δικές μας μόνο διαπιστώσεις, είναι και του Βαλβέρδε και των συνεργατών του. Όμως μια ομάδα δεν φτιάχνεται σε ένα Καλοκαίρι. Θέλει δουλειά, θέλει ενίσχυση, θέλει διορθωτικές κινήσεις και κυρίως υπομονή από τους γύρω-γύρω…