Γεμάτος στην περιφερεια ο Θρύλος

Δύο σημαντικά κομμάτια απουσιάζουν για την στελέχωση του ρόστερ του Ολυμπιακού-καθότι θα γίνουν και κάποιες συμπληρωματικές κινήσεις για το όριο των 15 παικτών- ωστόσο στον Πειραιά, μπορούν να αισθάνονται ψύχραιμοι και σίγουροι, συντονίζοντας μεθοδικά τις κινήσεις τους.
Ο λόγος είναι απλός και ειπωμένος… Τη στιγμή που οι περισσότερες ομάδες στη Γηραιά Ήπειρο αλλάζουν και χτίζουν από την αρχή το ρόστερ τους, στον Πειραιά έχουν καταφέρει να διατηρήσουν την περσινή ομάδα, έχουν τις «κολόνες» τους και τα βασικά τους στελέχη και σαφέστατα ξεκινάνε με ένα προβάδισμα την επικείμενη σεζόν.
Εκεί που πάντως που αξίζει να γίνει ιδιαίτερη μνεία, αναπόφευκτα είναι στην περιφέρεια των «ερυθρόλευκων» και δη στο «άσο-δυο». Παρατηρείται πολυκοσμία, όπερ και σημαίνει αυξημένος ο ανταγωνισμός, ωστόσο οι ποιοτικές λύσεις που έχει στη διάθεσή του ο Γιώργος Μπαρτζώκας, του λύνουν τα χέρια ως προς τα σχήματα και την τακτική που θέλει να ακολουθήσει.
Ο Ολυμπιακός κρίνεται, εν πολλοίς, «γεμάτος» με τον Έλληνα κόουτς-όπως άλλωστε έπραξε και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς- να μπορεί να πειραματιστεί στα σχήματά του, τόσο με δύο κοντούς στο «ασόδυο», με καλό χειρισμό, οργάνωση αλλά και σκορ, όσο και με ξεκάθαρους ρόλους. Μάντζαρης ή Λο στον άσο, Σπανούλης ή Σλούκας στο «δύο», ο Αμερικανός ως σούτινγκ γκαρντ, ο Σλούκας στην οργάνωση με το ατίθασο αλλά και απρόβλεπτο παιχνίδι του, ακόμα και τρεις κοντοί στην ίδια «πεντάδα», κάτι που έπραξε αρκετά πέρσι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Σαφέστατα, στο «δύο» υπάρχει και ο Γκετσεβίτσιους, που κατά συνθήκη ο Ντούντα πέρσι τον χρησιμοποίησε ελάχιστα και στον «άσο», μπορεί να περάσει για μια-δυο φάσεις και στο «τρία». Αν δεν, αποκτηθεί Αμερικανός με ευχέρεια να αγωνίζεται και στο «2», καταλαβαίνει κανείς εύκολα, πως ο Ολυμπιακός στα γκαρντ θα παρουσιάζει μία πληρότητα σημαντική.
Πάνω σε αυτό το κομμάτι, κρίνεται εξαιρετική και σπουδαία η ανανέωση του Κώστα Σλούκα και ιδίως του Έισι Λο (γιατί μιλάμε για ξένο), με τον Αμερικανό να έχει περάσει από το μεταβατικό κομμάτι της προσαρμογής στην ομάδα, να γνωρίζει πλέον άριστα τους συμπαίκτες του, τις συνεργασίες και την ευθύνη (πότε κι αν) στο σκορ.
Με έναν νέο Αμερικανό, θα ήταν κάπως πιο περίπλοκο. Θα ήθελε χρόνο, θα επιβάλλονταν να κολλήσει με τους υπόλοιπους. Γιατί πάντα παίζει και αυτή η παράμετρος.