
Η περυσινή χρονιά και ειδικότερα ο επίλογος της σεζόν άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί ως το διάστημα που άλλαξε επίπεδο ο Παπανικολάου. Για τα κατορθώματά του λίγοι έχουν το δικαίωμα να αισθάνονται δικαιωμένοι και πολλοί περισσότεροι… άβολα.
Πολύ απλά στον «Παπ» πίστεψαν οι Αγγελόπουλοι όταν και το καλοκαίρι του 2009 έδιναν στον Αρη 1.000.000 ευρώ για να τον αγοράσουν. Αρκετή είχαν χαρακτηρίσει τη συγκεκριμένη κίνηση ως αποτυχημένη, αλλά τώρα ανήκουν στην άλλη πλευρά, αυτών που αισθάνονται άβολα με την εξέλιξη του παίκτη.
Ο Ντούσαν Ιβκοβιτς είναι ο επόμενος που μπορεί να κάθεται στο Βελιγράδι και να έχει ένα μόνιμο χαμόγελο ικανοποίησης όταν ακούει το όνομα του 22χρονου φόργουορντ. Αυτός τον πίστεψε, αυτός τον ανέσυρε από τη ναφθαλίνη που τον είχε ρίξει ο Παναγιώτης Γιαννάκης και αυτός τον έριξε στα βαθιά νερά του πρωταθλητισμού και της αναγνώρισης.
Αν δεν ήταν ο Ντούντα, ίσως ο «Παπ» να μην ήταν αυτός που είναι τώρα. Τελευταίος, αλλά όχι και λιγότερο σημαντικός είναι ο ίδιος ο παίκτης. Βλέποντας τα περισσότερα παιχνίδια την πρώτη του χρονιά από τον πάγκο θα μπορούσε εύκολα να απογοητευτεί. Αυτός αντιθέτως πείσμωσε, δούλεψε και εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι τον εμπιστεύονταν προπονητής, συμπαίκτες και διοίκηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου