Δοκιμές τέλος…

Ήταν ειδικού χαρακτήρα το φιλικό παιχνίδι με τη Λίβερπουλ και ως τέτοιο οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει κιόλας πως πρέπει να παραβλέψουμε τα προβλήματα που παρουσίασε η ομάδα του Μίτσελ. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή σε αυτήν την ποδοσφαιρική γιορτή που έγινε στο κατάμεστο «Ανφιλντ» για τον Στίβεν Τζέραρντ και όπως όλοι είδαμε όχι μόνο δεν τα κατάφερε, αλλά έκανε μια εντελώς απρόσωπη εμφάνιση. Κι αν δεν είχε μάλιστα σε καλή μέρα τους δύο τερματοφύλακες, μάλλον θα δεχόταν περισσότερα γκολ…
Οι «ερυθρόλευκοι» για ένα ακόμα φιλικό ματς έκαναν πολύ εύκολα το λάθος στην άμυνα, ενώ αυτήν τη φορά δεν κατάφεραν να φτιάξουν και αξιόλογες φάσεις στην επίθεση. Όλα όμως ξεκινούν από την μεσαία γραμμή, όπου η ομάδα ούτε να κρατήσει την μπάλα κατάφερε, αλλά ούτε να την κυκλοφορήσει γρήγορα και να δημιουργήσει. Ο Φέισα μπορεί να έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση ανασταλτικά, αλλά δημιουργικά ήταν ως συνήθως κάτω του μετρίου (δυο κάθετες έβγαλε και πήγαν και οι δύο σε αντίπαλο…), ο Μανιάτης και ο Σάμαρης ήταν αρνητικοί (σ.σ. ο πρώτος βρέθηκε να παίζει μέχρι και στο… αριστερό φτερό κάποια στιγμή και ο δεύτερος έκανε και πάλι αβίαστα λάθη…), ενώ και ο Τσόρι κινήθηκε σε ρηχά νερά αυτήν τη φορά…
Για να είμαστε και δίκαιοι, μάλιστα, από τις επιλογές που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή για τον άξονα, αυτός που δεν πρέπει να βγαίνει από την ενδεκάδα είναι ο Μασάντο, διότι απλούστατα ο Πορτογάλος έχει την τεχνική που χρειάζεται για να περάσει πιο εύκολα και πιο γρήγορα την μπάλα στον Τσόρι ή στις πτέρυγες, ενώ είναι και ο μοναδικός που σουτάρει αξιόλογα έξω από την μεγάλη περιοχή. Επαναλαμβάνω πως αναφέρομαι στις επιλογές που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στο ρόστερ, διότι θέλω να ελπίζω πως θα αυξηθούν μ’ ένα πολύ καλό «εξάρι», ενώ μια καλή προσθήκη περιμένω και για τα άκρα της άμυνας, όπου είναι πασιφανές πως υπάρχουν σημαντικά κενά κι ένας παίκτης σαν τον Μίγκελ Τόρες, που μπορεί να παίξει και δεξιά και αριστερά θα ήταν ευχής έργο να έρθει στην ομάδα…
Ανεξάρτητα, όμως, από κάποιες προσθήκες, που στα δικά μου τα μάτια τουλάχιστον είναι αναγκαίες, αυτό που έχει σημασία από ‘δω και πέρα είναι να δέσει η ομάδα και να έχει ένα πλάνο στο παιχνίδι της. Ο Μίτσελ μοίρασε πολύ τους χρόνους και δοκίμασε πολλά (και… διάφορα) στα φιλικά που έχουν γίνει μέχρι τώρα, αλλά στα δύο που απομένουν μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος (με Αντερλεχτ και Βαλένθια) οφείλει να καταλήξει σ’ ένα βασικό κορμό, αλλά και σ’ ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο. Να ξεκαθαρίσω πως δεν αφήνω την παραμικρή αιχμή για τον Ισπανό, διότι κατανοώ ότι έπρεπε να δει και να δοκιμάσει τους πολλούς νέους παίκτες που προστέθηκαν στο ρόστερ, αλλά πλέον πρέπει να καταλήξει κι αυτός…
ΥΓ1. Στη φάση του πρώτου γκολ ο Μεντζανί μπορεί να κάνει ένα σοβαρό λάθος, αλλά σε πρώτο χρόνο η επίθεση της Λίβερπουλ κόβεται. Η μπάλα, όμως, ήρθε και πάλι εκεί που δεν είχε επιστρέψει το δεξί μπακ (Σαλίνο) και σε δεύτερο χρόνο οι γηπεδούχοι σκόραραν. Στο δε δεύτερο γκολ στην πλάτη του δεξιού μπακ (Παπάζογλου) έφυγε πάλι ο σκόρερ…
ΥΓ2. Και ο Χολέμπας επίσης πολλά προβλήματα αντιμετώπισε αμυντικά, ενώ και επιθετικά δεν ήταν καθόλου ουσιαστικός. Γενικά όπως είπαμε και νωρίτερα έχει κενά στα άκρα της άμυνας η ομάδα
ΥΓ3. Πέρα από τους δύο τερματοφύλακες και τον Φέισα (σ.σ. ο οποίος πάντως δεν ήταν και… παντού, όπως μας είπε ο πολύ καλός συνάδελφος που έκανε τη περιγραφή), καλό σχετικά παιχνίδι έκανε ο Σιόβας, ενώ φιλότιμος και δυνατός ήταν και ο Κάμπελ. Για το Βάις τα σχόλια είναι περιττά. Θα δουν πολλές φορές την πλάτη του τη νέα σεζόν…
ΥΓ4. Και ο Σαβιόλα… ανοίγει σιγά-σιγά. Και προς το παρόν ίσα που το χαιδεύει το γκάζι….