Για περίπου 20 αγωνιστικά λεπτά ήταν σίγουρο ότι πέμπτος τελικός του πρωταθλήματος ήταν ένα ματς που ο μόνος τρόπος που θα γινόταν, θα ήταν στη φαντασία των παικτριών του Ολυμπιακού. Η Βουλιαγμένη προηγήθηκε 3-6 και στις αρχές του τέταρτου οκτάλεπτου 5-8, ο Ολυμπιακός ήταν επιθετικά δυσλειτουργικός και δύσκαμπτος σε όλο το παιχνίδι. Πλην της Μπούικα δεν είχε λύσεις. Ο Ολυμπιακός υπέφερε σε αυτό το κομμάτι, η ώρα περνούσε, οι «ερυθρόλευκες» δεν είχαν λύση. Ήταν ο πρώτος περυσινός τελικός, ήταν ο δεύτερος και ο τέταρτος τελικός του 2012. Δεν φαινόταν να αλλάζει κάτι. Η απόσταση των 3 γκολ, απέναντι σε μία Βουλιαγμένη που η συντριπτική πλειοψηφία παιχνιδιών που τη βρίσκουν σε τέτοια θέση ισχύος είναι παρελθόν, έμοιαζε πολύ μεγαλύτερη από ό,τι ήταν. Και ήταν πολύ μικρότερη από ό,τι έμοιαζε, όταν ο Ολυμπιακός μπήκε στη διάσταση της απελπισίας. Αυτή η διάσταση κράτησε μόνο μία φάση, όταν η Μανωλιουδάκη πέτυχε το γκολ με το οποίο αιφνιδίασε την Έλενα Κούβδου, και έπειτα οι «ερυθρόλευκες» είδαν ότι μόνο αυτό το γκολ αρκούσε για να κάνουν ένα δεύτερο μικρό ξέσπασμα και να βρεθούν στη διεκδίκηση της νίκης. Η απόσταση από τη Βουλιαγμένη ήταν σχεδόν χαώδης όταν η διαφορά ήταν στα 3 γκολ και πολύ μικρή όταν βρισκόταν στα 2. Στο τέλος υπήρχαν μόνο τα πέναλτι. Το πέταγμα της Χρυσής στο πέναλτι της Χυδηριώτη- της είχε πιάσει και ένα στον τελικό της 27ης Απριλίου για την κατηγορία των Νέων Γυναικών- και της Ασημάκη και οι πολίστριες του Ολυμπιακού ευστόχησαν σε πολύ ψύχραιμες εκτελέσεις. Είχαν 4 στα 4 παρά την σπουδαία απόδοση της Έλενας Κούβδου. Η Βουλιαγμένη ήθελε περισσότερο τη νίκη από τον Ολυμπιακό σε αυτόν τον τελικό. Έδωσε περισσότερα πράγματα στο νερό από τον Ολυμπιακό στο μεγαλύτερο μέρος του ματς.Δεν πάει άλλο. Το είχε προβλέψει και ο Γιώργος Μορφέσης, ο ομοσπονδιακός τεχνικός, ότι η σειρά θα πάει στα 5 παιχνίδια, αν και σίγουρα δεν θα μπορούσε να το δει να συμβαίνει με αυτόν τον τρόπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου