Χαμένος στην ίδια του την εμμονή

Ο Ολυμπιακός στη Μόσχα παρουσιάστηκε «αδιάβαστος» στο πιο σημαντικό του «διαγώνισμα» για την πρόκριση στα πλέι οφ. Γιατί το να διαβάσεις αυτό το ματς δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Οποιος πει το αντίθετο, ας μας δείξει το πτυχίο της προπονητικής του και να περάσει από κάνα πάγκο. Αλλά να το δεις, να καταλάβεις τι συμβαίνει και να αντιδράσεις, έως ένα σημείο είναι κάτι το εφικτό. Και αυτό δεν έγινε ποτέ.
Η πρώτη περίοδος ήταν αυτό που δεν ήθελαν στον Ολυμπιακό, όταν η ομάδα μπήκε στο αεροπλάνο. Παιχνίδι τρελού ρυθμού στο οποίο ειδικεύονται οι Ρώσοι, χαμένα αμυντικά ριμπάουντ και δίχως λόγο βιασύνη από μεριάς των Πειραιωτών. Πάλι καλά που οι «ερυθρόλευκοι» μπόρεσαν να ακολουθήσουν και βρέθηκαν μόλις τρεις πόντους πίσω.
Ο φρενήρης ρυθμός των Ρώσων ήταν αδύνατον να κοντραριστεί, όμως. Οι αλλαγές στα σκριν «πόνεσαν» την ομάδα του Πειραιά, την ώρα που η Κίμκι είχε 11 επιθετικά ριμπάουντ, αφού σε κάθε σουτ ο ψηλός του Σφαιρόπουλου τραβιόταν και ουσιαστικά δεν υπήρχε κανένα λογικό μποξ άουτ. Το ριμπάουντ είναι θέμα θέλησης, αλλά και θέσης.
Η… εμμονή στις αλλαγές πάντα έβρισκε εκτεθειμένους τους Πειραιώτες. Με τέτοια άμυνα, όμως, και τέτοια ρέντα των γηπεδούχων από τα 6,75μ (9/18) το μομέντουμ δεν ήταν υπέρ του Ολυμπιακού.
Καμία αλλαγή, όμως. Λες και δεν είχε δεχτεί 48 πόντους από τον ίδιο τρόπο. Από ένα πικ εν ρολ που κατέληγε είτε στην έξτρα πάσα και το τρίποντο είτε σε πάσα στον ψηλό που έχει βρεθεί με «μις ματς» στη ρακέτα. Το αποτέλεσμα ήταν το 54-36 του 22’ που οδήγησε σε τάιμ άουτ.
Το πλάνο παρέμεινε ίδιο. Η ψυχολογία έμενε στα ύψη για τους Ρώσους και αυτό ήταν καταδικαστικό για τον Ολυμπιακό. Είπαμε, στον «τελικό των τελικών» (τάδε έφη Σφαιρόπουλος κατά την αναχώρηση της ομάδας) οι πρωταθλητές Ελλάδας έμειναν… μετεξεταστέοι. Αδιάβαστοι και χωρίς καθαρό μυαλό.
Μέχρι και ζώνη 2-3 είδαμε από τους «ερυθρόλευκους». Με τους γηπεδούχους να έχουν 13/24 τρίποντα!! Και τι να λέμε μετά για θέληση και ελπίδες πρόκρισης. Πώς και γιατί; Οταν η εμμονή διαλύει τα πάντα. Αυτή είναι η αλήθεια. Και η επόμενη ημέρα βρίσκει πια τον Ολυμπιακό με έξι ήττες εκτός έδρας και δίκαια εκτός Ευρώπης. Εγώ προσωπικά από δω μέσα πίστεψα το «θαύμα». Τόσο καιρό το έγραφα και θεωρούσα πως μπορεί να γίνει. Στο παρκέ, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και όταν το καθαρό μυαλό λείπει, τότε έρχεται η πανωλεθρία. Οπως έγινε στο Κάουνας, όπως έγινε στη Βαμβέργη, όπως έγινε δις στη Μόσχα.