Τίμιος μέχρι τέλους ο Χάντερ

Ο χρόνος είναι αμείλικτος και συγκρατεί όσα συμβαίνουν. Πάνω από όλα, όμως, στις μνήμες των απλών φιλάθλων μένουν οι κούπες, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες. Και στο άκουσμα του ονόματος του Οθέλο Χάντερ, υπάρχει μία γλυκόπικρη γεύση για τον κόσμο του Ολυμπιακού.
Γλυκιά επειδή σε δύο χρόνια παρουσίας του στον Πειραιά, ο Οθέλο κατέκτησε ισάριθμους τίτλους. Πικρή επειδή ο συμπαθέστατος Αμερικανός σέντερ φεύγει από τους back to back πρωταθλητές Ελλάδος και πλέον οι «ερυθρόλευκοι» καλούνται να αποκτήσουν τον αντικαταστάτη του.
Οπως και να ’χει ο γεννημένος στο Ουίνστον Χάρλεμ της Βόρειας Καρολίνα των 240 χιλιάδων κατοίκων, πέρασε δύο όμορφα χρόνια στον Ολυμπιακό, με συγκινήσεις, στεναχώριες αλλά και πολλά χαμόγελα.
Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ Ο «ΒΑΡΥΣ» ΝΤΑΝΣΤΟΝ
Ο κύριος «σακατεμένα γόνατα» Ποπς Μενσά Μπονσού δεν κατάφερε το καλοκαίρι του 2014 να περάσει τις ιατρικές εξετάσεις και γι’ αυτό στον Ολυμπιακό ενεργοποίησαν τη μεταγραφή του τότε σέντερ της Σιένα και προ τεσσάρων χρόνων ψηλού του Στέργιου Κουφού στον Ηλυσιακό. Ο Oθέλο Χάντερ θα διαβεί την πόρτα του «Ελευθέριος Βενιζέλος» ως ο παίκτης που θα πλαισιώσει τον Μπράιαντ Ντάνστον στο «5» την ώρα που είχε παραμείνει στο ρόστερ και ο Σέντρικ Σίμονς. Βέβαια τα πλάνα άλλαξαν γρήγορα. Ο Ντάνστον πιάστηκε… υπέρβαρος και ο Χάντερ, χωρίς ούτε ο ίδιος να το περιμένει, ανέβηκε στις επιλογές του τεχνικού τιμ. Πριν από αυτό, όμως, ήρθε η ήττα-απόλυση του Γιώργου Μπαρτζώκα, ο οποίος τον επέλεξε, στο άδειο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό για το Κύπελλο.
Με όσα επακολούθησαν στο ΣΕΦ ο Χάντερ ήταν τρομαγμένος. Βασικά δεν μπορούσε να πιστέψει ό,τι είχε συμβεί και το τόνιζε μάλιστα αριστερά και δεξιά. Η όλη ατμόσφαιρα τον «ατσάλωσε», ο Ντάνστον ήταν στην αρχή της σεζόν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και ο Οθέλο «κλείδωσε» την πεντάδα με τον ερχομό του Σφαιρόπουλου στο Λιμάνι.
Τα γρήγορά του πόδια και ο τρόπος που ανέβαινε στα χετζ άουτ του Ελληνα τεχνικού «κολλούσαν», έγιναν σημείο μνείας από τον κόσμο του Θρύλου. Σε όλα αυτά προστέθηκε το πάθος του Οθέλο, η αυταπάρνηση και η συνεχόμενη βελτίωση υπό την προστασία του Βασίλη Σπανούλη.
Οσο περνούσε η σεζόν μπολιαζόταν με αυτοπεποίθηση. Από τους 17 πόντους απέναντι στη Γαλατάσαραϊ στη φάση των ομίλων και μία δεκάδα αγώνων με τα αναμενόμενα σκαμπανεβάσματα, ο Χάντερ έφτασε να είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Θρύλου και να τελειώνει το Top 16 με 9,46 πόντους μέσο όρο (65% στα δίποντα) και 4,7 ριμπάουντ. Η χρονιά στην Ευρωλίγκα τελείωσε με την υπερπροσπάθειά του στο Final 4, την κατάκτηση του πρωταθλήματος με «σκούπα» έναντι του Παναθηναϊκού και τον ίδιο να σκοράρει 7,21 πόντους στην Α1.
Ο ΓΙΑΝΓΚ ΚΑΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
Μετά την επιτυχημένη του πρώτη σεζόν, ήρθε και η ανανέωση της οψιόν του στον Ολυμπιακό. Απαντες ήταν ικανοποιημένοι με τη χρονιά που πέρασε στους πρωταθλητές Ελλάδος, όμως το πλάνο ήταν ίδιο. Εφυγε ο Ντάνστον για τα δολάρια της Εφές, προσεδαφίστηκε ο Πάτρικ Γιανγκ μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού. Ο πρώην σέντερ της Γαλατά τον έφερε μοιραία στο αγωνιστικό… περιθώριο. Διόλου απρόσμενο, αφού ένας τραυματισμός του Οθέλο στην προετοιμασία (έχασε και τα δύο ντέρμπι με ΠΑΟ σε Κύπελλο και πρωτάθλημα) αλλά και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στην Πυλαία (γύρισε τον αστράγαλό του), έβγαλε στο προσκήνιο τον Γιανγκ, με τον Πάτρικ να είναι εντυπωσιακός.
Μέχρι να φτάσουμε στην καταραμένη εκείνη μέρα της 12ης Νοεμβρίου στην Πόλη. Ο Χάντερ με μισή προπόνηση μπήκε στη 12άδα του Ολυμπιακού απέναντι στην Εφές, όμως είδε τον Γιανγκ να παθαίνει ρήξη χιαστού και να χάνει την υπόλοιπη σεζόν.
Από κει και έπειτα σήκωσε και πάλι το γάντι. Βγήκε μπροστά και προσπάθησε μαζί με τον ΜΙλουτίνοφ (και τους Τζέιμς και Ουόρικ που δεν… ακούμπησαν) να γεμίσουν τη φροντ λάιν του Σφαιρόπουλου, ο οποίος αρκετές φορές έψαξε ακόμα και το «σμολ μπολ» με «πεντάρι» τον Πρίντεζη.
Ο απολογισμός του ήταν κάτι παραπάνω από θετικός. Τελείωσε τη σεζόν στην Ευρωλίγκα με 8,2 πόντους και 4,8 ριμπάουντ ανά ματς έχοντας κάτι παραπάνω από 19 λεπτά συμμετοχής στο παρκέ.
ΦΕΥΓΕΙ ΣΑΝ ΦΙΛΟΣ
Την ώρα που οι «ερυθρόλευκοι» βίωναν τον αποκλεισμό από τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, ο Χάντερ είχε να αντιμετωπίσει ένα προσωπικό του ζήτημα. Εγιναν γνωστές από τα Μέσα της χώρας μας οι συζητήσεις του με τη Ρεάλ και αμέσως ξεκίνησε η αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του. Κάθε χαμένο του λέι απ εισπραττόταν ως αδιαφορία από τον κόσμο, την ώρα που ο ίδιος δεν είχε δώσει κανένα απολύτως δικαίωμα εντός παρκέ. Δεν κάθισε πάντως να παρασυρθεί από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ο Χάντερ και συνέχισε μέχρι τέλους την αποστολή του. Κατέκτησε το πρωτάθλημα για δεύτερη σερί σεζόν αξιοποιώντας με ιδανικό τρόπο το δίχρονο συμβόλαιό του στον Πειραιά.
Νωρίτερα βέβαια είχε ενημερώσει τους ανθρώπους του Ολυμπιακού για την πρόθεσή του να φύγει από τη χώρα μας. Γιατί, όμως, το αποφάσισε αυτό; Εννοείται πως η πρόταση της Ρεάλ ήταν τεράστια για να πει «όχι» (περίπου διπλασιασμός των αποδοχών του). Αναντίρρητα έπρεπε να την αποδεχτεί, αφού στα 31 του ίσως να είναι το συμβόλαιο της ζωής του.
Από την άλλη ο Οθέλο δεν άντεχε πλέον τις καταστάσεις που βίωνε στην Ελλάδα. Τα capital controls και η όλη ωμότητα της οικονομικής κρίσης που έχει πληγώσει τη χώρα μας, δυσχέραιναν και τη διάθεσή του για να παραμείνει κάτοικος Πειραιά. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα για έναν καλώς αμειβόμενο αθλητή να μην μπορεί να στείλει λεφτά στην οικογένειά του στο εξωτερικό ή να μην μπορεί να ζήσει όπως θα έπρεπε βάσει των οικονομικών αποδοχών του. Αυτή ήταν πάνω-κάτω και η εξήγηση του Οθέλο προς τους ανθρώπους του Ολυμπιακού, η οποία έγινε αποδεκτή δίχως καμία συζήτηση περαιτέρω. Ο Χάντερ φεύγει σαν φίλος, τίμησε το συμβόλαιό του μέχρι τελευταίου σεντ και από τη νέα σεζόν θα αγωνιστεί ως αντίπαλος του Θρύλου τουλάχιστον για δύο φορές στην Ευρωλίγκα. Και μετά έχει ο Θεός…