Δεν ξεπουλάει ο Ολυμπιακός

Ένα από τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στον Ολυμπιακό επί διοίκησης Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι η ικανότητα να πουλάει ακριβά ο σύλλογος ποδοσφαιριστές που έχουν ανεβάσει την χρηματιστηριακή τους αξία φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα.
Ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν είτε ως ελεύθεροι (όπως ο Μανωλάς) είτε ως δανεικοί (όπως ο Μιλιβόγεβιτς) πωλούνται με ποσά που προκαλούν ίλιγγο για τα δεδομένα της εποχής στη χώρα στην οποία ζούμε.
Ανεξάρτητα από τις οποιεσδήποτε ενστάσεις μπορούν να έχουν οι φίλοι του Ολυμπιακού ανά περίπτωση, τέτοιου είδους πωλήσεις είναι αναγκαίες για πολλούς λόγους. Η παρουσία του Βαγγέλη Μαρινάκη αποτελεί εγγύηση για το μέλλον του συλλόγου αλλά η οικονομική ευρωστία του κλαμπ δεν πρέπει να εξαρτάται μόνο από τον ισχυρό άνδρα της Πειραϊκής ΠΑΕ.
Και αν ο τομέας της οικονομικής ευρωστίας δεν απασχολεί και πολύ μια μερίδα των οπαδών, οι οποίοι και με το δίκιο τους θέλουν να βλέπουν την μπάλα να τσουλάει στο χορτάρι, το σίγουρο είναι ότι ο τομέας αυτός, αποτελεί αναγκαία συνθήκη για τη βιωσιμότητα ενός συλλόγου.
Ο Ολυμπιακός που υπέστη οικονομική ζημία με τον καλοκαιρινό αποκλεισμό από τους ομίλους του Champions League, απορρόφησε τους κραδασμούς και μείωσε τις... δυσάρεστες συνέπειες στα ταμεία του, λόγω της παρουσίας του Βαγγέλη Μαρινάκη ο οποίος έσπευσε να καλύψει την... τρύπα που δημιουργήθηκε.
Για να παραμείνει, όμως, ο σύλλογος αυτάρκης οικονομικά, γεγονός που αποτελεί πρόθεση του ισχυρού άνδρα της ΠΑΕ, τέτοιου είδους κινήσεις, όπως η πώληση του Μιλιβόγεβιτς, είναι προς αυτή την κατεύθυνση.
Ρίξτε και μια ματιά στους απέναντι και θα καταλάβετε αρκετά πράγματα. Ο οικονομικός παράγοντας είναι από τους βασικότερους που συντέλεσαν στη συρρίκνωση των ομάδων τους. Οι... διαχειριστικές διοικήσεις με τη θηλιά των χρεών και της μηδενικής διάθεσης να βάλουν λεφτά, τους έχουν φέρει σε τέτοια θέση που όχι μόνο δεν μπορούν να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα, αλλά «φτύνουν αίμα» για να εξασφαλίσουν μια θέση στα πλέι οφ και έχουν από πάνω τους στη βαθμολογία ομάδες όπως ο Πανιώνιος και η Ξάνθη.
Την ίδια ώρα, πανηγυρίζουν μόλις ξεπουλήσουν κάποιον παίκτη. Και αυτή είναι μια ακόμα διαφορά που αποτυπώνει ότι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να συγκρίνεται μαζί τους. Ανεξάρτητα αν ζει στο ίδιο... περιβάλλον με αυτούς. Ίδιο περιβάλλον μεν, αλλά με διαφορετικές συνθήκες δε...
Αυτοί ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ (στη χάση και στη φέξη) και ο Θρύλος ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΑΕΙ όταν αυτός θέλει, στην τιμή που θέλει και χωρίς το... μαχαίρι στο λαιμό.
Και αυτό φαίνεται, ότι τους πονάει και από τις αντιδράσεις τους και τον τρόπο που παρουσιάζουν το θέμα της πώλησης του Λούκα Μιλιβόγεβιτς.
Εδώ, σήμερα σε αθλητική εφημερίδα, ανέφεραν απλά ότι «πήγε στην Κρίσταλ Πάλας ο Μιλιβόγεβιτς»! Τόσο πολύ τους... πείραξε που ούτε το ποσό δεν έβαλαν!
Σε αντίθετη περίπτωση θα διαβάζαμε για «Τεράστια μαγκιά της διοίκησης του Αλαφούζου» για «Tο Deal του αιώνα» και άλλα τέτοια διθυραμβικά.
Αντίθετη περίπτωση με ανάλογη εξέλιξη ωστόσο, δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ με τα παικτάκια της σειράς που έχουν στα ρόστερ τους.
Για αυτό και εμείς ρωτάμε τους απέναντι...

Πόσο «πονάει» όταν ο Θρύλος πουλάει;