Δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ

Όταν την προηγούμενη Παρασκευή χάθηκαν και οι τελευταίες -μαθηματικές- πιθανότητες πρόκρισης του Ολυμπιακού στα πλέι οφ, οι περισσότεροι περιμέναμε πως οι επισκέψεις που ακολουθούσαν στην Ισπανία, με Βαλένθια και Ρεάλ, θα έγραφαν στην πλάτη του, δύο ακόμα ήττες. Με αυτή την ομάδα όμως, και ιδιαίτερα με την φετινή εκδοχή της, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Είναι φτιαγμένη για… τρελοκομείο, καθώς είναι απίστευτο το πόσο μπορεί να μεταμορφώνεται από το καλύτερο στο χειρότερο και το ανάποδο, ακόμα και μέσα σε ένα σαραντάλεπτο.

Διότι εκτός λογικής είναι το αποψινό «διπλό» στην Βαλένθια, απέναντι σε μία ομάδα που «καιγόταν» για την νίκη ώστε να ελπίζει σε πρόκριση. Και όχι μόνο αυτό. Οι γηπεδούχοι είχαν πριν το ματς ρεκόρ 11-4 στην «Φοντέτα» και μαζί με τις Μπαρτσελόνα και Μπάγερν, ήταν οι πιο αποτελεσματικές ομάδες εντός έδρας σε μία τρελή σεζόν γεμάτη «διπλά». Και όμως ο Ολυμπιακός την νίκησε. Παίζοντας για τριάντα λεπτά εξαιρετικό μπάσκετ. Σε άμυνα και επίθεση, απαλλαγμένοι από το άγχος οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα έκαναν ο,τι ήθελαν την Βαλένθια. Και πάνω που μετά το 30-10 του εξωπραγματικού τρίτου δεκαλέπτου, που πήγε την διαφορά στο +33, αρχίσαμε να ψάχνουμε τα κιτάπια μας για τα ρεκόρ μεγαλύτερης εκτός έδρας νίκης σε διαφορά, ήρθε το τέταρτο για να επιβεβαιώσει τον κανόνα της «ερυθρόλευκης»… ανισορροπίας.

Οι «ερυθρόλευκοι», όχι μόνο πίστεψαν ότι όλα έχουν τελειώσει (φυσιολογικά ως ένα βαθμό), αλλά τα έκαναν όλα λάθος, αστοχούσαν συνεχώς και η Βαλένθια με ανελέητο ξύλο στην άμυνα και 9 τρίποντα, πήγε να κάνει την μεγαλύτερη ανατροπή που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της Ευρωλίγκα, και ίσως όχι μόνο. Δεν γίνεται λοιπόν στα πρώτα τριάντα λεπτά να είναι καλοί παίκτες και ο προπονητής να κάνει σωστά την δουλειά και στα τελευταία δέκα να είναι όλοι για επίδομα… ανεργίας. Το συμπέρασμα είναι πως αν όλοι μαζί είχαν βρει την λύση για να βρουν σταθερότητα αγωνιστικά, τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά φέτος.

Ασφαλώς και θα χαλαρώσεις στο +33, αλλά αυτό έχει απόσταση από το να κινδυνεύσεις με μια ανεπανάληπτη ανατροπή. Δεν γίνεται να δέχεσαι 41 πόντους μέχρι το 30’ και 38 στα δέκα τελευταία λεπτά. Πετώντας στο καλάθι των αχρήστων μία πολύ καλή εμφάνιση, με την άμυνα με αλλαγές και τις βοήθειες στους ψηλούς στο χαμηλό ποστ να περιορίζει την κορυφαία ομάδα της Ευρωλίγκα σε δημιουργία, την επίθεση να έχει εξαιρετικές αποστάσεις-κυκλοφορία μπάλας και η διαφορά να έχει φτάσει σε τρομερά επίπεδα χωρίς υπερβολικά ποσοστά ευστοχίας. Τέλος καλό όλα καλά όμως και η νίκη, έστω και γοήτρου, είναι γεγονός. Ο Ολυμπιακός τίμησε στην Βαλένθια την φανέλα του με το ένατο (!) φετινό «διπλό» και την διοργάνωση, που αποδεικνύεται πως κανείς δεν παίζει για να χάσει ακόμα και αδιάφορος. 

Η εξαιρετική εμφάνιση του Γιώργου Πρίντεζη, ο οποίος απέναντι σε μία ποιοτική φροντ λάιν έκανε εξαιρετικό παιχνίδι, γράφοντας ιστορία και στα αμυντικά ριμπάουντ, καθώς ισοφάρισε στην 4η θέση τον Άντε Τόμιτς, ευτυχώς δεν πήγε στράφι. Πολύ καλός ήταν και ο Σλούκας με 11 ασίστ και μόλις 2 λάθη σε 29 λεπτά. Αν ήταν και λίγο πιο εύστοχος, ίσως… έκλεβε το βραβείο του MVP από τον «Πρι». Από εκεί και έπειτα για ένα ακόμα ματς ο Βεζένκοφ τα έδωσε και βοήθησε σε άμυνα και επίθεση, σημαντικές λύσεις έδωσαν επιθετικά οι Έλις και Κουφός, ενώ παρά τα πολλά του φάουλ, ο Ζαν Σαρλ κέρδισε πολλές μάχες. Θετικός ήταν και ο Λαρεντζάκης, αλλά έκανε τα 4 από τα 9 λάθη της ομάδας, που είχε 4 σε 30 λεπτά και 5 στο τελευταίο δεκάλεπτο.

Οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν μόλις 7 αμυντικά ριμπάουντ παρά την άμυνα με αλλαγές και νίκησαν στα επί μέρους σκορ από πόντους στον αιφνιδιασμό και από λάθη. «Διάβασαν» εξαιρετικά το παιχνίδι επικίνδυνων παικτών όπως οι Πρέπελιτς, Ντούμπλιεβιτς, Κάλινιτς, Βαν Ρόσομ και Γουίλιαμς και μοίρασαν 25 ασίστ για 9 λάθη. Θα ήταν… αυτοκτονία να μην κάνουν το 6/6 στην ιστορία τους στο συγκεκριμένο γήπεδο, αν και όπως είπαμε, με αυτό τον Ολυμπιακό, όλα μπορείς να τα περιμένεις…