Ο Σλούκας έχει μεγάλο κίνητρο την φετινή σεζόν

Το κίνητρο του Σλούκα να πετύχει με τον Ολυμπιακό είναι τεράστιο και δεν είναι τυχαίο ότι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού δουλεύει ακατάπαυστα. Ουσιαστικά έχει ήδη ξεκινήσει κανονικά ενόψει της προσεχούς σεζόν. Πέρυσι το καλοκαίρι, ο Θρύλος πραγματοποίησε μία από τις σημαντικότερες κινήσεις στην ευρωπαϊκή αγορά, επαναφέροντας στις τάξεις του τον 31χρονο πλέι μέικερ. 

H απόκτησή του συνοδεύτηκε δικαίως από μεγάλες προσδοκίες, αφού η πορεία του τα τελευταία χρόνια τον καθιέρωσε ως ένα από τα καλύτερα ονόματα της Euroleague. Στο πρόσωπο του οι φίλοι του Ολυμπιακού είδαν τον άνθρωπο που θα έπαιρνε την ομάδα από το χέρι και θα την οδηγούσε με ασφάλεια στην μετά Σπανούλη εποχή. Η σεζόν που ολοκληρώθηκε άφησε τους Πειραιώτες «νηστικούς», αφού δεν κατάφεραν να διακριθούν στην Euroleague, ενώ η αποχή τους από τις εγχώριες διοργανώσεις δεν τους επέτρεψε να διεκδικήσουν κάποιον τίτλο. Ο Σλούκας ήταν, ως επί το πλείστον, το σημείο αναφοράς της ομάδας, όμως η προσαρμογή του μετά από μια εξαετία στο περιβάλλον του Ομπράντοβιτς δεν ήταν απλή υπόθεση και η απόδοσή του είχε σκαμπανεβάσματα. 

Υπήρχαν περιπτώσεις που βγήκε μπροστά και «καθάρισε» για τον Ολυμπιακό, υπήρχαν άλλες που πήρε την ευθύνη χωρίς να τα καταφέρει κι άλλες που φαινόταν αρκετά… έξω απ’ τα νερά του. Και γενικά, παρότι ήταν ο κορυφαίος του Ολυμπιακού (μαζί με τον Βεζένκοφ), δεν κατάφερε να προσεγγίσει το ταβάνι της ποιότητας και των δυνατοτήτων του… Αναζητώντας τους λόγους για τους οποίους η συνολική απόδοση του Σλούκα δεν υπήρξε αξιομνημόνευτη, θα μπορούσε κανείς να σταθεί σε διάφορες παραμέτρους. Πρώτα απ’ όλα, στο μεγάλο «πρέπει» που έβαλε ο ίδιος στον εαυτό του επιστρέφοντας στον οργανισμό που τον ανέδειξε, με ένα πολύ μεγάλο συμβόλαιο και μια εξίσου δύσκολη αποστολή. Ο Σλούκας είναι ένας εξαιρετικός γκαρντ συνόλου, ικανός να παρασύρει με την απόδοση του ολόκληρη την ομάδα και να την ανεβάσει επίπεδο, χωρίς απαραίτητα να «διαλύσει» τη στατιστική.

Χωρίς την απαστράπτουσα και κυριαρχική παρουσία του Σπανούλη, ο Σλούκας δεν αποκλείεται -έστω και ασυνείδητα- να απελευθερωθεί. Ένας επίσης σημαντικός συντελεστής της περσινής εικόνας του, ήταν η στελέχωση της ερυθρόλευκης περιφέρειας. Πλην του 38χρονου Σπανούλη, ο Ολυμπιακός δεν διέθετε άλλον αξιόπιστο χειριστή της μπάλας, με αποτέλεσμα ο Σλούκας να εγκλωβίζεται και συχνά να δεινοπαθεί από τις αντίπαλες άμυνες. Η κοινή του παρουσία με τον αρχηγό λειτούργησε μόνο σε κάποιες περιπτώσεις και συνήθως προκαλούσε αμυντική ισορροπία, ενώ ο Τζένκινς δεν μπόρεσε να αποτελέσει σοβαρό στήριγμα.  Η έλευση του Γουόκαπ αλλάζει άρδην το πλαίσιο. Παίζοντας μαζί με τον Σλούκα, ο Αμερικανός θα έχει την δυνατότητα να τον αποφορτιζει στο κατέβασμα της μπάλας, να εναλλάσσεται μαζί του στο 1-2, να σκοράρει και φυσικά να δίνει ισορροπία στο αμυντικό κομμάτι. Ως εκ τούτου ο Ελληνας γκαρντ θα βρει περισσότερο ηρεμία στο παιχνίδι του θα μπορέσει να αποφασίζει ταχύτερα, να εκτελεί περισσότερο και γενικότερα να γίνει πιο επιδραστικός.