Η επιστροφή στους τίτλους για τον Θρύλο

Το 2022 θα είναι μία σεζόν αξέχαστη για τον Ολυμπιακό σε όλα τα επίπεδα. Όχι μόνο για τις επιτυχίες του αλλά διότι η ομάδα βούτηξε για τα καλά στη δεξαμενή των συναισθημάτων και το ισοζύγιο αποδείχθηκε θετικό. Οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν μία ανάσα από τον τελικό της EuroLeague, παίζοντας σε μία ζαριά την πρόκριση έως ότου τους «σκοτώσει» ο Μίτσιτς, ενώ επέστρεψαν στα χέρια τους τα εγχώρια σκήπτρα. Μία χρονιά που σημαδεύτηκε από την επιστροφή της ομάδας στην Basket League, μετά την απόφασή της να απομακρυνθεί το 2019, κάτι που σήμανε και την επιστροφή στους τίτλους.

Οι ακροτελεύτιες μέρες του 2022 βρίσκουν τον Ολυμπιακό νταμπλούχο Ελλάδας, ενώ στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν ήρθε ακόμα ένας τίτλος, αυτός του Super Cup, εδραιώνοντας ακόμα περισσότερο την κυριαρχία τους κόντρα στον Παναθηναϊκό, κόντρα στον οποίο μέτρησαν 9 συνεχόμενες νίκες (από τις 10 συνολικά) στη χρονιά. Οι Πειραιώτες ηττήθηκαν τον Νοέμβριο στο εγχώριο ντέρμπι από τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ και έκτοτε δεν κοίταξαν πίσω ποτέ. Αυτήν ήταν και η τελευταία φορά που έφυγαν με σκυμμένο κεφάλι από το παρκέ στην Ελλάδα. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του έβαλαν από την αρχή στόχο τους τίτλους.

Το Κύπελλο, όπως παραδέχτηκαν και οι ίδιοι οι συντελεστές των επιτυχιών αυτών, αποτέλεσε και το «κλειδί» για τη συνέχεια της σεζόν. Ο Ολυμπιακός επικρατεί με ένα εντυπωσιακό τέταρτο δεκάλεπτο του Παναθηναϊκού, σε μία νίκη που έδωσε ψυχολογία ενόψει της συνέχειας. Το τελικό 81-73 «ξεκλείδωσε» τους Πειραιώτες, αφού ο τίτλος απελευθέρωσε το παιχνίδι τους, έβγαλε ένα έξτρα βάρος από τα χέρια ειδικότερα αφού ήρθε κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο. Η συνέχεια για τον Ολυμπιακό ήταν στο ίδιο μήκος κύματος. Χωρίς να παρεκκλίνει από την πορεία του, πήγε με μοναδικό σκοπό να ξαναγίνει πρωταθλητής Ελλάδας στους τελικούς. Το 13ο πρωτάθλημα ήρθε εν τέλει με επίδειξη ανωτερότητας και ένα καθαρό 3-0 στους τελικούς, στο οποίο δε χωρούσε αμφισβήτηση. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας πανηγύρισε τον πρώτο του τίτλο στην Basket League, ως δικαίωση για το μπάσκετ που έπαιξε η ομάδα του σε όλη τη σεζόν.

Η πιστοποίηση της εμφατικής επιστροφής του Ολυμπιακού στα υψηλά στρώματα, επισφραγίστηκε και στην EuroLeague. Ο Βεζένκοβ έκανε σεζόν που τον έφερε στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, ο Ντόρσεϊ κόλλησε ιδανικά με το σύνολο, ο Σλούκας ήταν «μαέστρος», ενώ οι Ουόκαπ και Φαλ αποτέλεσαν τα βαρόμετρα κυρίως με την αμυντική τους απόδοση. Οι Πειραιώτες τερμάτισαν δεύτεροι στην κανονική περίοδο με ρεκόρ 19-9 (μετά και την αποπομπή των ομάδων της Ρωσίας) και μοναδική εντός έδρας μουντζούρα την ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα στο ΣΕΦ.

Το συναπάντημα των playoffs τον έφερε απέναντι στην Μονακό, σε μία σειρά που θα μείνει αξέχαστη σε όποιον την παρακολούθησε. Με το πάθος και τις τρομερές μονομαχίες στο παρκέ να κυριαρχούν, η παρέα του Μάικ Τζέιμς έφυγε νικήτρια από το ΣΕΦ ανήμερα Μεγάλης Παρασκευής και με προίκα το 1-1 πήγε στο Πριγκιπάτο για να παίξει με πλεονέκτημα την πρόκριση. Ο Ολυμπιακός πήρε γρήγορα πίσω το πλεονέκτημα της έδρας, όμως το σουτ του Σλούκα στο Game4 βρήκε σίδερο και έτσι το «χρυσό» εισιτήριο για Βελιγράδι περνούσε πάλι από το ΣΕΦ. Η παρουσία του Κέβιν Ντουράντ, της Έμα Στόουν και του Γιώργου Λάνθιμου γέμισε με χρυσόσκονη το φαληρικό γήπεδο. Παίκτες και κόσμος γίνονται ένα, σε ένα ανεπανάληπτο πάρτι μόλις η πρόκριση σφραγίστηκε και στα διαβατήρια είναι έτοιμη να μπει η σφραγίδα του Βελιγραδίου.

Παρά το... ερυθρόλευκο ποτάμι που γέμισε τις κερκίδες της Stark Arena, ο Μίτσιτς ένιωθε σαν στο σπίτι του. Ο Ολυμπιακός δίνει μία τρομερή μάχη κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, Αναντολού Εφές, όμως ο Σέρβος σε νεκρό χρόνο στέλνει την μπάλα στο καλάθι μπροστά στο υψωμένο χέρι του Βεζένκοβ, σε μία στιγμή που θα μείνει ανεξίτηλη στην ιστορία των Final-4. Ο Ολυμπιακός θα ηττηθεί με 77-74 και θα γνωρίσει μία μοναδική αποθέωση, παρότι δεν έφτασε τελικά ως το φινάλε της διαδρομής, στον μικρό τελικό με την Μπαρτσελόνα από τους φίλους του, με τον Γιώργο Πρίντεζη να αγωνίζεται για τελευταία φορά στην EuroLeague.

Το αντίο του αρχηγού

«Είναι από τις φορές που θες τόσα να πεις αλλά τα λόγια δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα που νιώθεις... Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που με βοηθήσατε να πραγματοποιήσω το παιδικό μου όνειρο, που με στηρίξατε στις δύσκολες στιγμές μου και που πανηγυρίσαμε μαζί στις επιτυχίες! Θα μου λείψετε πάρα πολύ, όμως όπως είπαμε, θα τα λέμε πιο συχνά πλέον και από πιο κοντά. Όπως παλιά… Σας αγαπώ πολύ!». Έτσι αποφάσισε να αποχαιρετήσει ο Γιώργος Πρίντεζης τη δεύτερη οικογένειά του, το δεύτερο σπίτι του. Έδωσε τα πάντα αλλά δεν μπορούσε να συνεχίσει περαιτέρω. Μπορεί να μην κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο της EuroLeague, όμως η χρυσοποίκιλτη καριέρα του έκλεισε με το πρωτάθλημα στα χέρια του. Φυσικά 12.000 και πλέον φίλοι του Ολυμπιακού που βρέθηκαν στον τρίτο τελικό του χάρισαν ένα βράδυ αξέχαστο, δείχνοντας το δέσιμο που είχαν με τον Συριανό φόργουορντ. Τον χρόνο όμως δεν τον νίκησε κανείς, ούτε ο Βασίλης Σπανούλης από τον οποίο και πήρε τα σκήπτρα, ούτε ο Γιώργος Πρίντεζης. Ο «καπετάνιος» δε μένει πια εδώ και οι Σλούκας, Παπανικολάου έμειναν μόνοι -από τις παλιοσειρές- για να... κυβερνήσουν το καράβι.

Το καλοκαίρι για τον Ολυμπιακό ήταν ήρεμο. Δε χρειαζόταν άλλωστε και πολλές διορθωτικές κινήσεις. Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, εκτός και αν αλλάξει. Και αυτό διότι ο Τάιλερ Ντόρσεϊ ήθελε να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ, παρά την επιθυμία της ομάδας να τον κρατήσει στις τάξεις της. Ο Ντόρσεϊ μετακόμισε στο Ντάλας και έτσι ο Ολυμπιακός βγήκε στην αγορά για αναζήτηση του αντικαταστάτη του. Κάνααν, Μπολομπόι, Πίτερς, Μπλακ και Πάπας ήταν οι νεοφερμένοι στο ρόστερ, με τους Ντόρσεϊ, Χασάν Μάρτιν, Ζαν-Σαρλ, Έισι, Πρίντεζη να αφήνουν για διαφορετικούς λόγους πίσω τα «ερυθρόλευκα». 

Αυτή η νέα προσπάθεια του Γιώργου Μπαρτζώκα βρήκε τον Ολυμπιακό σε ένα ντεμαράζ με τρία τρομερά «διπλά» στην Ισπανία, απέναντι σε Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια και Ρεάλ Μαδρίτης, όμως το έργο έχει και άλλη όψη. Η σταθερότητα δεν υπήρξε και έτσι το κλείσιμο της χρονιάς φέρνει τον Ολυμπιακό, μετά τις «μπανανόφλουδες» της Βαλένθια, της Βιλερμπάν και του Ερυθρού Αστέρα, χαμηλότερα από ό,τι περίμενε για τη δυναμική του. Το 10-6 κρύβει μέσα του ήδη τρεις ήττες στο ΣΕΦ, ενώ πέρσι μέτρησε μόλις δύο σε κανονική περίοδο και playoffs, αλλά και εμφατικά «διπλά», με τελευταίο αυτό στο ΟΑΚΑ!

Ωστόσο το Super Cup της Ρόδου τον έφερε και πάλι από πάνω στο ζύγι απέναντι στον Παναθηναϊκό, τον οποίο και κέρδισε στο ΣΕΦ, έχοντας κάνει μεγάλο βήμα για το πλεονέκτημα έδρας των τελικών. Αυτές όμως είναι συζητήσεις που θα γίνουν στα μέσα του 2023 και κανείς δε γνωρίζει τι θα συμβεί. Μέχρι τότε ο Μπαρτζώκας εύχεται ο Σάσα Βεζένκοβ να συνεχίσει να αγωνίζεται σε ρυθμούς MVP, ο Κώστας Σλούκας να παραμείνει στις δικές του υψηλές πτήσεις... δημιουργίας και όλο το υπόλοιπο σύνολο να μείνει συμπαγές ως το φινάλε. Το αν ο Ολυμπιακός θα ξεπεράσει το ταβάνι του και θα επαναλάβει όσα έκανε πέρσι, δεν είναι μόνο δικό του θέμα, σε μία EuroLeague εξόχως απαιτητική. Όμως η προσπάθεια, η σκληρή δουλειά και το καλό μπάσκετ είναι αυτά που μετράνε, που κέρδισαν και πάλι τον κόσμο του στο ΣΕΦ και είναι αυτά που θα τον κρατήσουν στις θέσεις του οποιαδήποτε και αν είναι η κατάληξη.