Ώρα για πράξεις

Είναι εύκολο να γράψει κανείς "συνέρθετε πριν είναι αργά". Κι άλλωστε είναι και χιλιογραμμένο. Το ξέρουν και οι παίκτες και ο Γιαννάκης ότι πρέπει να συνέρθουν. Το διαισθάνονται και το καταλαβαίνουν. Άλλωστε είναι ενήμεροι για τις αντιδράσεις του κόσμου και δεν ζουν μέσα σε ένα γυάλινο κλουβί. Το θέμα είναι τι κάνουν γι' αυτό. Είναι βέβαιο πως ο Ολυμπιακός πρέπει άμεσα να ανεβάσει το επίπεδο της απόδοσης του, ώστε να κερδίσει το ντέρμπι της Κυριακής και να μη χάσει τη πρώτη θέση της κανονικής περιόδου στην Α1. Σε πρώτη φάση αυτό μοιάζει με το "δέντρο", αλλά είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε στο "δάσος". Διαβάστε τι είπε ο Μπουρούσης και θα καταλάβετε. "Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ποιος είναι ο ρόλος του κάθε παίκτη στην ομάδα και όχι να εκμεταλλευόμαστε διάφορες καταστάσεις". Αυτό, λοιπόν, είναι το θέμα στον Ολυμπιακό. Πολύ καλοί παίκτες, οι οποίοι δεν ξέρουν το ρόλο τους.

Εδώ, λοιπόν, είναι η μεγάλη ευθύνη του Γιαννάκη. Από πέρσι συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Σε κάθε ματς παίζουν 10 παίκτες και ο χρόνος τους είναι λες και τον έχει υπολογίσει κε κομπιουτέράκι. Έλεος πια με αυτό το σύστημα! Όποιος παίζει καλά να μένει μέσα, όποιος είναι για τα άγρια θηρία να μένει καθηλωμένος στον πάγκο. Νικάει η ομάδα με εννέα πόντους τη Παρτιζάν κι αντί να πάει η διαφορά στους 15 με 20 και να "τελειώσει" το ματς από το πρώτο μέρος, οι Σέρβοι μειώνουν και τελικά κερδίζουν το παιχνίδι. Βεβαίως στη "Χάλα Πιονίρ", ο Γιαννάκης ίσως έχει το μικρότερο μερίδιο ευθύνης, αλλά σε αυτό θα αναφερθούμε παρακάτω.
Ο Τσίλντρες βγαίνει ένα λεπτό πριν το τέλος της τρίτης περιόδου, σωστά για να πάρει ανάσες και επιστρέφει 4,50'' πριν το τέλος της τέταρτης. Είναι ποτέ δυνατόν;;; Ο τύπος έχει μείνει δέκα λεπτά στον πάγκο (αν υπολογίσουμε τις διακοπές) και πολύ λογικά έχει χάσει το ρυθμό του. Παίζει ο Τεόντοσιτς άσχημα, μπαίνει δέκα λεπτά ο Μπέβερλι, ξανά μετά έξω ο Αμερικανός και μέσα ο Σέρβος. Δε γίνεται έτσι δουλειά. Η ομάδα πρέπει να παίζει με "κλειστό" ροτέισιον κι όταν κάποιος δεν προσφέρει, να μπαίνουν οι αναπληρωματικοί. Αυτό το ότι όλοι οι παίκτες πρέπει να παίζουν και ναι είναι ευχαριστημένοι, δεν το καταλαβαίνουμε. Σε άλλη ομάδα, που δεν πληρώνει θα μπορούσε να ισχύει. Στον Ολυμπιακό των Αγγελόπουλων που τους έχουν όλους "βασιλιάδες" δεν υπάρχει.

Συνεχίζουμε και πάμε τώρα στους παίκτες. "Σημασία έχει ότι κάναμε πολλά λάθη, είχαμε πολύ κακές επιλογές στην επίθεση και σε αυτό θέλω να σταθώ πιο πολύ. Βέβαια και στην άμυνα έγιναν λάθη, όμως όταν στην επίθεση κάνεις τέτοια λάθη και παίζεις με περίεργο τρόπο, είναι λογικό στην άμυνα να δεχθείς πολλούς πόντους". Αυτά είπε ο Μπουρούσης κι εννοείται πως είχε συγκεκριμένα πρόσωπα κατά νου. Για την ακρίβεια έναν, ο οποίος δείχνει πολλές φορές να παίζει για τη πάρτη του. Όμως στο Βελιγράδι, όλοι έπαιζαν για τη πάρτη τους. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά παραδείγματα. Στη τελευταία φάση ο Χαλπερίν έδειχνε με το χέρι του, ότι κάποιος πρέπει να του κάνει σκριν και δεν πήγαινε κανείς! Το ίδιο και στη προτελευταία φάση με τον Τεόντοσιτς. Αν ο Γιαννάκης τους είχε δώσει ρόλους, όπως έπρεπε, θα ήξεραν τι να κάνουν, αλλά τώρα που δεν κάνουν ούτε ένα απλό σκριν στο συμπαίκτη τους φταίει ο "Δράκος". Η μήπως φταίει για τις κατά συρροή χαμένες βολές, σε κάθε παιχνίδι εδώ και δύο χρόνια; Όχι αυτό δεν είναι ευθύνη του Γιαννάκη, όπως και τα 16 άστοχα τρίποντα με τη Παρτιζάν.

Τόσο ο προπονητής, όσο και οι παίκτες, λοιπόν, πρέπει να αναθεωρήσουν ορισμένα πράγματα. Σε πρώτη φάση "ξεχνάμε" τον Βον Ούειφερ, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Μπέβερλι στην Α1 και θα παίζει μόνο στην Ευρωλίγκα. Πολύ κακώς λέμε εμείς, γιατί αυτός ο παίκτης, θα μπορούσε να προσφέρει πολύ περισσότερα. Ναι δεν είναι ο πιο έξυπνος γκαρντ του κόσμου, αλλά αυτό έπρεπε να το γνώριζαν πριν την απόκτηση του στην ομάδα. Από τη στιγμή που υπέγραψε, το προπονητικό επιτελείο οφείλει να τον εκμεταλλευτεί όσο γίνεται καλύτερα και περισσότερο.
Τη Κυριακή, τουλάχιστον, ο Ολυμπιακός θα έχει πίσω τον Παπαλουκά, ο οποίος τουλάχιστον μπορεί να προσφέρει το καθαρό μυαλό του στις κρίσιμες στιγμές. Ο θάνατος του πατέρα του Τσίλντρες ασφαλώς δεν είναι το καλύτερο μαντάτο, καθώς ο Αμερικανός είναι σε καλή κατάσταση και τώρα θα είναι ψυχολογικά "ράκος" στο ντέρμπι. Ο Κλέιζα σαφώς θα πρέπει να προσαρμοστεί στο ομαδικό πνεύμα και να μη βάζει κάτω το κεφάλι για να σουτάρει ανεξέλεγκτα.

Και βέβαια θα πρέπει να αναφερθούμε και στον κόσμο, ο οποίος ζητάει το κεφάλι του Γιαννάκη επί πίνακι. Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως οι ευθύνες του κόουτς είναι πολλές. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, είναι υπερβολικά μεγάλη και η καχυποψία απέναντι του. Τη Κυριακή, ο λαός του Θρύλου, θα πρέπει να υποστηρίξει με θέρμη την ομάδα και να μην αρχίσει τα… μπινελίκια με τη πρώτη "στραβή" γιατί έτσι οι παίκτες θα φορτωθούν με περισσότερο άγχος. Ναι είναι πολλά τα 12 χρόνια ανομβρίας και δεν ανέχεται κανείς να γίνουν 13. Αλλά είναι άδικο γι' αυτούς τους παίκτες, καθώς μόλις από τη σεζόν 2006-07 (τη πρώτη του Γκέρσον), η ομάδα χτίσθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να κοιτάει στα μάτια τον Παναθηναϊκό. Πριν ο Κόκκαλης την είχε αφήσει στο έλεος του Θεού, με συνέπεια να φθάσει να βγαίνει όγδοη. Τώρα οι Αγγελόπουλοι κάνουν εξωπραγματικά πράγματα για να τη φέρουν στη κορυφή και είναι θέμα χρόνου να δικαιωθούν. Ο κόσμος πρέπει να στηρίξει την εκπληκτική προσπάθεια τους και να μη στέκεται σε πρόσωπα. Είτε είναι ο Γιαννάκης, είτε ο… Νικολάκης, ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει σύντομα εκεί που ανήκει. Οι συνθήκες υπάρχουν και οι τίτλοι θα έρθουν.
Πρέπει να βελτιωθούμε πάρα πολύ και στα δύο κομμάτια, πρέπει να καταλάβουμε όλοι οι παίκτες το ρόλο μας. Προχωράμε μπροστά, έχουμε το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό και πρέπει όλοι να καταλάβουμε ποιος είναι ο ρόλος του κάθε παίκτη στην ομάδα και όχι να εκμεταλλευόμαστε διάφορες καταστάσεις.